تأثیر بازی‌های رایانه‌ای و بومی - محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان 7 تا 10 ساله

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر بازی­های رایانه­ای و بومی - محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان 7 تا 10 ساله بود. برای این منظور،60 نفر از دانش­آموزان سنین ابتدایی با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی­ها بعد از پر کردن پرسش‌نامه­ی اطلاعات شخصی به سه گروه 20 نفری، دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. از همه‌ی افراد با استفاده از آزمون پیشرفته‌ی ماریان فراستیگ به‌منظور ارزیابی اولیه‌ی هماهنگی چشم و دست آزمودنی­ها، پیش‌آزمون به‌عمل آمد. افرادگروه­های تجربی به‌مدت 6 هفته، هفته­ای سه جلسه­ی 45 دقیقه‌ای به انجام بازی­های منتخب پرداختند. یک گروه تجربی بازی­های منتخب رایانه­ای و گروه تجربی دیگر به بازی­های بومی - محلی پرداختند. در پایان جلسات تمرین، پس­آزمون گرفته شد. یافتهها با استفاده از تحلیل واریانس یک‌سویهمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که اثر بازی­های رایانه­ای و بازی­های بومی و محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان معنا­دار است(P=0.001) ، ولی بین هماهنگی چشم و دست گروه­های تجربیاختلاف معنی­داری وجود نداشت           (P=0.116). بنابراین به‌نظر می­رسد که علی‌رغم برخی نظرات که بازی­های رایانه­ای را دارای آثار سوء      می­دانند، استفاده­ی درست از آن در بهبود رشد کودکان مؤثر است و همچنین بازی های بومی - محلی می تواند در هماهنگی چشم و دست کودکان مفید واقع شود.